عکساشو حذف کردم
از چت هایی که باهاش حرف زده بودم عکس گرفته بودم اونا رو هم حذف کردم
صداشو حذف کردم
ولی من هنوز از شکلک لبخند برعکس استفاده میکنم
راستی چطوری یادش و خاطره اش رو از ذهنم پاک کنم ؟
چطوری اون تصویری که ازش تو یادم حک شده رو پاک کنم ؟
فقط اینو میدونم
اون روزا رفته و دیگه برنمیگرده
و من از چشماش افتادم و ارتفاع خیلی زیاد بوده و شکستم
بگذریم
خیلی چیزا عوض شده .. دارم سعی میکنم دیگه ازش ننویسم
ولی امروز چشمم خورد به آخرین و تنها یادگاری که ازش تو کامپیوترم مونده
عکاسی از آیه های قرآنی ...
گذاشتمش توی پروفایلم .. به یاد همون روزی که برام فرستاد و گذاشتمش توی پروفایلم
هنوز شک دارم اون آدم بوده
چون من آدم های زیادی رو چه صمیمی و چه رسمی تونستم پاک کنم ...
پی نوشت : به زودی به همه این بی سر و سامانی های وبلاگ ، سر و سامان خواهم داد !
آقای ربات - تنهای یادگاری
