برای من همین بس که صبح اولین چیزی که میبینم سازمه! اولین چیزی که دستم بهش میخوره! برای من همین بس که هر روز بغلش میکنم و با آرشه گرون قیمتی که براش خریدم نوازشش میکنم! برای من همین بس که همیشه با لذت تمیزش میکنم! بهش میرسم! برای من همین بس که مطمئنم هیچوقت ترکم نمیکنه! برای من همین بس که هر وقت میرم تراپی، سازمم هست. حالا کسی نمیدونه اسم سازم چیه! خودم که میدونم!
چه میدونم... شایدم دارم خودمو قانع میکنم الکی. شاید توهم قرصای سرماخوردگیه شاید این بدن دردی که 5-6 سال بود به من سر نزده بود به مغزمم زده! ولی برای من همین بس که صدای ویولنم قشنگ ترین صدای دنیاس!