تقریبا میشه گفت، هیچ دوستی ندارم. من در واقع رابطه هایی که با کار و منفعت حتی دو طرفه وجود داره رو دوستی حساب نمیکنم. اگر من یه روزی برات مفید نباشم، دوستت نیستم؟ هاه... پس در واقع من هیچ دوستی ندارم. امشب تراپیست میگفت میتونی با پسر من دوست های خوبی بشین! حتی یه لحظه تصورش هم ترسناک بود! یه آدم از یه دنیای روشن و کامل و رفاه و... و من از یه دنیای تاریک و سیاه! اگر چنین چیزی شدنی بود، نشان ین و یانگ سفید دنبال سیاه و سیاه دنبال سفید نبود. با هم قاطی میشدن! من همیشه فکر میکردم دوستی خواهم داشت که بگه "راستی هفته قبل سرت درد میکرد چطور شد؟" یه دونه از این رفیقا داشتم...تو بودی!
